
Azərbaycan hakimiyyətinin ölkə xaricində yaşayan jurnalistlərə, blogerlərə, hüquq müdafiəçilərinə və fəallara qarşı qiyabi cinayət işləri açması artıq sistemli təzyiq mexanizminin əsas alətlərindən birinə çevrilib. Bu barədə hüquq müdafiəçisi, “Azərbaycanda Repressiyalara Son” Kampaniyasının İdarə Heyətinin üzvü, hüquqşünas Səməd Rəhimlinin yeni analitik icmalında bildirilir.
Transmilli repressiya genişlənir
İcmalda qeyd olunur ki, rəsmi Bakı tənqidçilərə yalnız ölkə daxilində deyil, həm də ölkədən kənarda təzyiq tətbiq etməyə başlayıb. Bundan ötrü qiyabi məhkəmə prosesləri, beynəlxalq axtarış mexanizmləri, ekstradisiya cəhdləri, həmçinin rəqəmsal hücumlar və ailə üzvlərinə təzyiqlər kimi metodlardan istifadə olunur.
“Freedom House” və Avropa Şurasının sənədlərinə istinadən bildirilir ki, Azərbaycan artıq transsərhəd repressiya tətbiq edən ölkələr sırasında göstərilir.
BMT-nin tərifinə görə, transsərhəd repressiya zorakı təhdidlərdən tutmuş, təqib, qohumlara basqı və rəqəmsal hücumlaradək geniş spektri əhatə edir. Rəhimlinin icmalı rəsmi Bakının bu metodların hamısından istifadə etdiyini təsdiqləyir.
Qiyabi məhkəmə prosesləri kütləvi xarakter alır
2025-ci ilin martından etibarən Baş Prokurorluq həm ölkə daxilində, həm də xaricdə yaşayan tənqidçilərə qarşı ardıcıl cinayət işləri açmağa başlayıb. Əksəriyyətinə sosial şəbəkələrdəki çıxışları əsasında “iğtişaşa təhrik”, “qiyamçılığa çağırış” kimi maddələrlə ittiham irəli sürülüb.
Çağırışlar dövlət televiziyasında yayımlanıb, hökumətyönlü media isə onların qiyabi həbsinə və beynəlxalq axtarışa veriləcəyinə dair hədələri tirajlayıb.
İcmala görə:
• Mart–Aprel 2025: 13 nəfər
• Avqust 2025: 1 nəfər
• Noyabr 2025: 10 nəfər
Beləliklə, indiyədək ümumilikdə 24 jurnalist, hüquqşünas, bloger və vətəndaş cəmiyyəti nümayəndəsi barəsində qiyabi cinayət işi açılıb.
Sürgündə olanlar üçün risklər artır
Qiyabi ittihamlar, ekstradisiya sorğuları və beynəlxalq axtarışlar sürgündəki fəallar üçün faktiki təhlükə yaradır. Siyasi motivli sorğular rədd edilsə belə, sistemdə qeydiyyatın olması həmin şəxslərin:
• səyahət zamanı saxlanılmasına,
• sorğu-sual edilməsinə,
• hərəkət azadlığının məhdudlaşdırılmasına
səbəb ola bilər.
Eyni zamanda, hakimiyyətin bu addımları ölkədə qalan tənqidçilərin ailə üzvlərinə təzyiq göstərərək onların fəaliyyətini zəiflətməyi hədəfləyir.
Planlı dövlət strategiyası
Rəhimlinin icmalında vurğulanır ki, bu proseslər təsadüfi deyil: Azərbaycan hökuməti daxili repressiyanı xaricə daşıyan planlı strategiya həyata keçirir. Bu strategiya hüquqi mexanizmlərdən sui-istifadə, beynəlxalq polis sistemlərinin manipulyasiyası və ekstradisiya kanallarının siyasi məqsədlər üçün yönləndirilməsini əhatə edir.
Beynəlxalq çağırış
İcmal beynəlxalq təşkilatları, eləcə də tənqidçilərin yaşadığı ölkələri Azərbaycan hakimiyyətinin bu addımlarını transmilli repressiya kimi tanımağa və risk altındakı şəxslər üçün yeni müdafiə mexanizmləri yaratmağa çağırır.