Azərbaycan hakimiyyəti qaz və elektrik enerjisinə tətbiq etdiyi limitləri “israfın qarşısını almaq” adı altında əsaslandırır, lakin bu zaman ölkənin təbii sərvətlərini yüksək qiymətlərlə Avropaya sataraq dövlət adından şəxsi maraqlara xidmət etdiyini göstərir.
Prezident İlham Əliyev Mingəçevirdə keçirilən tədbirdə çıxışı zamanı qaz və elektrik enerjisi istifadəsinə qoyulan məhdudiyyətlərin “təhlükəsizlik və iqtisadi rasionalizm” məqsədi daşıdığını bildirib. O, xalqı enerji israfında ittiham edərək bildirib ki, “kim istədiyi qədər qaz və elektrik sərf edə bilməz.”
Lakin hökumətin bu arqumenti, xüsusilə ölkədə sosial rifahın aşağı səviyyədə olduğu və minlərlə ailənin qışda isinmək üçün alternativ vasitələrə möhtac qaldığı bir vaxtda, cəmiyyətdə haqlı narazılıq doğurur.
Xalq üçün limit, Avropa üçün milyonlarla qaz ixracı
Əliyev bu çıxışı ilə enerji resurslarının bölgüsündə ciddi ziddiyyəti bir daha ortaya qoymuş oldu: bir tərəfdən Azərbaycan vətəndaşlarına qaz və işıq “qənaətlə istifadə” adı ilə limitlə verilir, digər tərəfdən ölkənin qazı Avropaya rekord qiymətlərlə ixrac olunur. 2024-cü ildə Avropa İttifaqı ilə qaz ixrac müqavilələri çərçivəsində Azərbaycan dövlətinin əldə etdiyi gəlirin kimlərin nəzarətində olduğu, bu pulların xalqın sosial vəziyyətinə necə təsir etdiyi sual altındadır.
Sərvətlər xalq üçündür, şəxsi maraqlar üçün yox
Hökumətin “enerji qənaəti” adı altında tətbiq etdiyi limitlər, əslində, vətəndaşın yaşayış hüququnun pozulmasıdır. Vətəndaşa qazı, işığı məhdudlaşdırmaq – istər israf, istər başqa bir səbəb adı ilə – hökumətin sosial və iqtisadi siyasətindəki prioritetlərin xalqdan çox, oliqarxik strukturlara yönəldiyini göstərir.
Təbii sərvətlər üzərində mülkiyyət xalqındır. Ancaq Azərbaycanda bu sərvətlər bir ailənin, bir qrup məmurun sərvət mənbəyinə çevrilib. Enerji sektorunda şəffaflıqdan əsər-əlamət yoxdur, gəlirlərin vətəndaşlara real faydası isə hiss olunmur.
Ədalətsiz bölgü və sosial təbəqələşmənin dərinləşməsi
Bu siyasət cəmiyyətdə sosial bərabərsizliyi daha da dərinləşdirir: bir tərəfdə limitli qazla dolanan ailələr, digər tərəfdə Avropaya milyardlarla qaz satıb bundan şəxsi rifahını gücləndirən hakimiyyət elitası. Bu, nə ədalətlidir, nə də davamlı.
Əliyevin Mingəçevirdəki çıxışı bir daha sübut edir ki, hakimiyyət ölkə vətəndaşını deyil, xarici alıcını və şəxsi maraqlarını prioritet kimi görür. “Israfın qarşısını almaq” bəhanəsi isə sadəcə enerji siyasətindəki dərin ədalətsizliyi ört-basdır etmək üçün uydurulmuş ritorikadır.
Xalqın sərvəti xalqa qayıtmalıdır. Limitlər isə vətəndaşa yox, hakimiyyətin özbaşınalığına qoyulmalıdır.